رواية جحود اب بقلم ندى الجندي (كاملة جميع الفصول)
حسن بيزعقلى لما بنزل انا نازله من وراه عايزه اروح قبل ما يرجع من الشغل
لسه بتفتح الباب وهاتمشى
ساره خالتو
ايوه يا ساره
ساره بدموع هو بابا مسألش عليا
رقيه راحت حضنت ساره
احنا معدش لينا غير بعض يا حبيبتي انسيه خالص هو ميستاهلش يبقى عنده بنت زيك
ركزى فى مذاكرتك يا ساره افتكرى دايما أن دى حاجه هتفرح صابرين
حاضر اوعدك يا خالتو هذاكر كويس
رقيه انا متشكره اوى لحضرتك مهما قلت مش هوافيك حقك
اوعدك شهر بالكتير عما أدبر أمورى وهاخدها وانا واثقه أن الامانه عندك بخير
مروان شكرا على ثقه حضرتك واوعدك انا اد الامانه متقلقيش خالص
ربنا يصلح حالك يا ابنى
مع السلامه
مروان مع السلامه
ساره اتصلت على مروان
ساره انا بجد مش عارفه اشكرك على ايه ولا ايه دى احلى مفاجأه فى حياتى
ساره أن شاء الله مع السلامه
مع السلامه يا ساره
مروان طلع على شركته
والايام عدت مروان كل يوم فى الشركه بيشتغل
ساره طول الشهر مش بتسيب الكتاب من لديها
قررت تركن كل حاجه وماتفكرش فى اى حاجه لحد ما توصل للى هى عايزاه طول الوقت بتذاكر
وكل يوم بتكلم خالتها وده بيشجعها ويدعمها اكتر واكتر
مروان كل يوم كان بيوصل ساره الامتحانات ويستناها لما تخلص ويروحها
اخر يوم فى الامتحانات
ساره لمروان ياااااه مش مصدقه اخيرا خلصت
الواحد ماكنش مصدق بس خاېفه اوى اوى من النتيجه
مروان طالما عملتى اللى عليكى مټخافيش من اى حاجه ربنا مش بيضيع تبع حد ابدا
وعشان النهارده اخر يوم هافسحك فسحه محصلتش
ايوه
وصل ساره لبيتها
اطلعبى البسى وانا هاروح البس انا كمان واعدى عليكى
ساره هو احنا هانروح فين
مروان مفاجأه ومشى على فيلته خد شاور وغير هدومه
ولبس بنطلون جينس وتيشرت اسود كده موضح عضلاته وسرح شعره ونزل
خرج من الفيلا لقى محمد فى وشه
مروان انت بتعمل ايه هنا
محمد ايه ياعم مخڼوق شويه جاى اعد معاك
مروان لا انا خارج
يلا بينا ورايح يركب عربيه مروان
مروان خد هنا يلا هو ايه اللى محتاج اغير جو انا مالى انا بقولك خارج
محمد وفيها ايه يا مارو لما اجى معاك بقولك صاحبك ومخڼوق يا جدع
مروان ومخڼوق من ايه يا اخويا دانت كنت فالمانيا الشهر اللى فات
محمد ومالك يا عم بتقولها كده كأنى كنت بتفسح مش كنت ماسك فرع الشركه هناك يعنى هنا شغل وهناك شغل مروحتش فى حته
محمد ياعم هو انا لحقت دا انت يا مفترى
سايبنى غرقان فى الشغل هناك وكل أما اجى اروح الأقى الواطى اللى هناك اللى انت معينه مدير الفرع دا يقولى عندنا مشاكل عندنا مشاكل وصفقات متأخره لازم حضرتك تحلها دا انا سعات كنت ببات فى الشركه من كتر الشغل
مروان تصدق صعبت عليا
محمد بجد يعنى هتاخدنى معاك
مروان لا
محمد ليه يا عم الرخاميه دى
مروان عشان انا خارج مع ساره
محمد يا سلام ومن امتى وهى بتخرج معاك
مروان النهارده كان اخر يوم ليها فى الامتحانات وعاوز افرحها
محمد طب ماتفرحنى انا كمان والله العظيم انا يتيم برده
مروان يتيم ايه يا بغل انت
محمد الله يسامحك يا عم وهاتروحو فين بقا
مروان هواديها الملاهى
محمد بجد ونبى اجى معاكو ومش هاعمل صوت نفسى اركب القطر
مروان عارف لو مامشيتش من هنا دلوقتى حالا انا هتغابى عليك
خلاص يا عم دا انت رخم
بتقول ايه يالا سمعنى
محمد لا دانا بقول يا عنى لو جيت هبقى رخم فعلا
اه بحسب
محمد ومروان الاسيوطى بقى رجل الأعمال العالمى لما حد يشوفه فى الملاهى بيتمرجح هيقولوا عليه ايه
مروان ودى تفوتنى برده انا حاجز الملاهى كلها
محمد وه
مروان أنت لسه هتستغرب ورايح يركب العربيه
محمد طب استنى يا عم انا مش قادر ارجع تانى هات المفتاح اعد شويه مع ماكس
مروان ليه هتروح مشى
محمد يا عم خلص ياعم
مروان حدفله المفتاح ومشى
نزلت ساره وركبت ومروان مشى
بعد شويه وقفوا قدام مدينه ملاهى كبيره جدا
ساره نزلت بفرحه واو مش معقول
ساره دخلت لقاتها فاضيه
ساره هى قافله ولا ايه
مروان لا انا حاجزها كلها مخصوص عشانك
يلا استمتعى
ساره ركبت كل الالعاب وكانت فرحانه وبتتنطط فى كل حته بقلم ندى الجندى
مروان ركب معاها بعض الالعاب وكان قاعد يصورها فى كل مكان تروحه لاول مره يشوفها وهى بتضحك اول مره يحس أنها فرحانه
مروان كان فرحان اوى عشان قدر يبسطها
وهما مرواحين مروان نزل جاب لساره ايس كريم
ساره انا بجد فرحانه اوى اوى
انا متشكره جدا انت اجدع حد انا قابلته فى حياتى
مروان تأكدى انى هتعمل اى حاجه ممكن تسعدك يا ساره
ساره اتكسفت وبصت قدامها
مروان وصلها وهى نازله
مروان تصبحى على خير
ساره وانت من اهله
وطلعت كلمت خالتها وحكتلها على تفاصيل يومها خالتو انا فرحانه اوى اوى
رقيه ربنا يسعدك كمان وكمان يا حبيبتي
انا لقيت الشقه خلاص بس هيا فيها سكان اسبوعين كده يا حبيبتي وهيمشوا واحنا هننقل مكانهم
ساره بجد يا خالتو
رقيه بجد يا نور عينى
بعد اسبوعين
خلاص يا حج امتى هستلم الشقه
بكره أن شاء الله أدتله رقيه العربون وايجار الشهر وكتبت العقد
تمام مع السلامه
سلام يا ست الكل
دخلت رقيه الشقه لقت اللى بيجبها من شعرها
حسن هو خلاص معدش ليكى راجل ولا ايه
من ساعه ما نزلتى تشتغلى وانتى كل يوم تنزلى وترجعى وقت مانتى عايزه كده كأنها زريبه
رقيه ما هى زريبه فعلا طول مانت قاعد فيها
حسن وهو بيلطش فيها بالاقلام الله الله من امتى النغمه الجديده دى ايه الشغل قوى قلبك ولا ايه لا فوقى دا انا ارميكى فى الشارع من بكره
رقيه ومين قالك أنى هستنى لما ترمينى
قالت وبقها پينزف ډم من ضربه طلقنى
حسن أتصدم دى عمرها ما قالتها ماهما عمل فيها
رقيه ايه سكت ليه فاكرنى عشان ماليش ضهر هافضل متحمله قرفك واھانتك ليا طول العمر
لا دا ربنا ميرضاش بالظلم ابدا وانا مش هاستحملك اكتر من كده
حسن شد على شعرها اكتر وفضل يضرب فيها ايه لاقيتى غيرى اللى هايعوضك ولا ايه
رقيه اخرس قطع لسانك انا مش قذره ذيك
كده طب مش مطلق وشوفى بقى هاتعملى ايه
مانت مش راجل لما تعلم كده
بقا انا مش راجل يا زباله انا هوريكى وفضل يضرب فيها واح رماها فى الاوضه وخرج
رقيه اتخبطت فى سن السرير ورأسها ڼزفت
بعد اما حسن خرج
احمد كان قاعد فى اوضته خاېف وهو سامع صوتهم پيتخانقو لما عرف أن أبوه خرج جرى على أمه لقى وشها كله ډم
احمد طفل فى تانيه ابتدائي مش عارف يتصرف ازاى قعد يعيط
ماما ماما اصحى خلاص بابا مشى اصحى يا ماما نمشى من هنا بسرعه قبل ما يرجع تانى قومى يا ماما
بس رقيه مش بترد احمد قعد فتره جنبها مش عارف يعمل ايه وبعدين
احمد فتح الباب وراح خبط على جارتهم اللى قدامهم
فتحتله مالك يا احمد بټعيط ليه يا حبيبى
احمد بعياط بابا ضړب ماما وهى متعوره جوه ومش بترد عليا بقلم ندى الجندى
منى جريت على شقه رقيه لقت وشها متفرق ډم و راسها پتنزف وجسمها وهدومها متقطعين
