رواية زوجة اخي من الفصل الاول الى الاخير بقلم الكاتبة نور وهبه

غريب وكإنها تناست تماما وجودهم دى هتكون اوضتك واشارت للغرفه بجانبها ودى اوضتى. ودى اوضه تيته
وده المطبخ وده الصالون.. وهنشيل الطربيزه دى ونعمل كورنر للصلاه
عمر وهو يحتضن هبه بس انا عايز انام مع تيته
هبه بضحك وانا هعيش معاكم كمان
زهره بحزم طبعا ياماما. اومال هنسيبك هناك ازاى
هبه بنت اصول يا بنتى والله
احمد وهو يتابعهم بابتسامه احم.. معلش اقطع وصله الدرامه. الشقه اللى قبالنا انا اشتريتها لماما علشان تكون ع راحتها
نظرت له زهره وكأنها تقول له وماذا بعد وهو ينظر لها مبتسما
عمر بطفوله يلا يا تيته نشوف شقتك.. اقترب احمد منها وهو يوشوشها انا اصلا هنام معاكى يوم وماما يوم
ضحكت هبه بفرح على ذاك الشقى الصغير ووجدتها فرصه لتتركهم وحدهم
هيه المفتاح يا احمد
ناولها احمد المفتاح وذهبت هى وعمر يضحكان
.. حماتى خدت عمر ومشيت وهو بيقرب منى ليه ده بقى.. هو ميعرفش انه لما بيقرب بحث انى عيله عندها 17 سنه هربانه من الدرس تقابل حبيبها. ثوانى. هو. هو حبيبى!!!!!
احمد وهو قريب منها مش عيب تقولى لعمر انها اوضتك.. اسمها اوضتنا.. قالها وهو بيشاور عليا انا وهو
زهره بتوتر انا انا.. كده عيب. انا مخلصتش شهور العده خليك بعيد
احمد بمرح وانا جيت يمك!!!
زهره بتوتر وحرج يوووه خد مسافه كده وخليها امان
قهقه احمد بصوت عالى خلاص خلاص متتكسفيش اوى كده وبعدين انا فى حكم خطيبك
زهره ولو برده خطيبى مش جوزى
احمد بتعقل طيب هننقل هنا لحد ما شهور العده تخلص وتقعدى انتى وعمر هنا وانا وماما فى الشقه التانيه لحد ما نكتب الكتاب
زهره تمام حاضر
اليوم خلص واحنا بنتفرج على الشقه وروحنا لمينا هدومنا وحاجتنا وسبنا البيت القديم ورميت الماضى معاه
مشيت وانا واخده قرار انه الماضى انتهى وزى ما حماتى قالت متخليش الخۏف يعميك عن اللى فى اديك
بدأنا حياه جديده كلها ضحك وسهر قدام الكرتون وفسح يوم الجمعه بليل حتى لو هنتمشي وناكل ايس كريم
الحياه بقت هاديه كل يوم بتناقش انا واحمد ونتعرف اكتر واكتر
رغم انها مده قصيره الا انى حبيته. اه حبيته وبقيت استناه يرجع ونقعد نتكلم بقيت استنى الكتاب او الروايه بتاعت كل اسبوع حبيت علاقته بعمر عمر اللى خرج من انطوائه وبقى يروح الحضانه كل يوم مع ملك جارتنا ويجى يلعب معاها احمد اللى اصر انه يودى عمر بنفسه الحضانه ويجيبه من وقت ما عرف ان عمر مكنش بيروح بسبب هشام
حياتى خدت شكل مستقيم وسواء نفسي كبير معاه. انا بقيت اصلى وادعى انه يرجع بالسلامه كل يوم
فى يوم كنت قاعده فاتحه فيس وبقرأ روايه امتلكنى كبير الصعيد لكيان كاتبه بحبها جدا وبحب رواياتها
لقيته بينده وهو بيطبل على الباب وبيغنى لبست النقاب وقومت افتح
زهره حمد لله على السلامه. ايه الروقان ده كله
احمد وهو ساند على الباب بحركه دراميه مساء الاناناس على احلى الناس
قالها وهو بيدخل وبيحط بوكس اسود كبير اوى على السفره
زهره ايه ده يا احمد
احمد بعشق ده فستان فرحنا.. الللى هوه بكره
شهقت بصدممه انا ازاى نسيت انه انهرده اخر يوم فى عدتى. بس هفتكر ازاى ووجوده بينسينى كل حاجه
احمد بحب متبصليش كده لحسن فى حاجه ھموت وهعملها
زهره جريت على جوه وهى سامعه صوت ضحكته
احمد كلها كام ساعه يا زهرتى. انا ماشي وعمر مع ماما
زهره بصوت عالى من جوه خد الباب في ايدك
احمد وهو بيكلم نفسه البابماشى. بكره اتجوزك وتعرفى كل الحقيقه يازهره
احمد مشي وزهره خرجت لما اتأكدت انها مشي
بكره فرحى على احمد هبقى مراته انا مبسوطه اوى..
قومت بسرعه فتحت البوكس وطلعت فستان ابيض شيفون بسيط لكن منفوش ورقيق اوى
وخمار ابيض ونقاب ابيض وكمان هلز ابيض بيلمع لقيت شنطه ميكب كبيره وشوكلت كتير انواع مختلفه
حسيت انى بحلم بوستهم وانا حضناهم بحب وسبتهم لكن خدت الشيكولاتا ودخلت اجهز نفسي وفضلت اعمل ماسكات لبشرتى وحاجه كده اخر روقان. مسمحتش لنفسي تزعل علشان لوحدى وممعيش حد انا فرحانه بنفسي وبكره حماتى هتبقى معايا وبتحبنى زى بنتها وعمر ابنى وروحى. ووحبيبى وزوجى احمد عوضى عن كل التعب اللى فات
خلصت وفضلت اجرب فى الميكب واكل شوكولا خلصت وصليت وشكرت ربنا كتير اوى اوى الساعه كانت بقت واحده
دخلت نمت علشان بكره يوم طويل
ياترى احمد هيقول حقيقه ايه لزهره.
يومهم هيعدى بامان كده
صحيت بنشاط غريب صليت ودعيت ربنا كتير اليوم يعدى على خير.. احساس الحب ده غريب اوى. بتحسي بدفي كده بتحسي ان وشك بيضحك طول الوقت.. بعد تجربه فاشله عدت وانتهت.. خدت عهد على نفسي احافظ على زوجى احمد لانى حبيته بعد ما عرفته حبيته بعدتجربه قاسيه علمتنى ازاى افرق.. زمان كانت كلمه انتى حلوه بتخلينى اطير وانا مش فاهمه اللى قدامى لكن دلوقتى بطير برده لكن وانا فاهمه اللى قدامى.. 
عادى لما نحب ونطلع مخدوعين سواء حب زواج حب صداقه حب قرابه اى حب لازم ناخد تجربه قاسيه فى اى شعور